Jauneto(-de-Mount-Pelié)
Medicago monspeliaca
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Luzerne de Montpellier, Trigonelle de Montpellier.
Descripcioun :Aquesto jauneto trachis dins li tepiero seco e li roucaio de colo e de basso mountagno. Fai de pichòti flour jauno groupado pèr 3 à 12 sènso pecou. Li dòusso de 7 à 12 mm soun enarcado e desplegado en estello.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Ei bessai procho d'aquelo de Trigonella officinalis. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Medicago
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Medicago monspeliaca (L.) Trautv., 1841
(= Trigonella monspeliaca L., 1753 )
Gnavello(-renadivo)
Scleranthus perennis
Caryophyllaceae
Nom en français : Gnavelle vivace.
Descripcioun :La gnavello-renadivo trachis sus li lauso e dins li pelouso séusouso, au nostre pulèu en mountagno. A li sepalo redouno e bourdado d'uno marjo membranouso ço que la destrìo de sa cousino de l'an, Scleranthus annuus. Coumpara emé la gnavello-de-l'an que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 10 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scleranthus
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Tepiero sablouso
- Champino
- Lauso
- Roucas
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurousiberiano
Ref. sc. : Scleranthus perennis L., 1753